Czy to możliwe, że sam Bóg nakazywał takie rzeczy? – oburza się wiele osób. 

Dlaczego Bóg kazał Izraelowi wytępić ludy zamieszkujące Kanaan, łącznie z kobietami i dziećmi? 

Mieszkańcy Kanaanu byli społeczeństwem bardzo zdegenerowanym moralnie. Dopuszczali się ohydnych praktyk współżycia ze zwierzętami (3 Mojż. 18:23-29), uprawiali bałwochwalstwo, będące w istocie oddawaniem czci demonom (5 Mojż. 32:17), składając im w ofierze własne dzieci (5 Mojż. 12:31). Ponadto uprawiali czary i wróżbiarstwo (5 Mojż. 18:9-10), które były niczym innym jak kontaktowaniem się z demonicznymi mocami. 

W Kanaanie, tak jak wielokrotnie w dziejach ludzkości (np. potop, Sodoma i Gomora), doszło do tego, że mierniki ludzkiej sprawiedliwości tak upadły, że wszystkim wydawało się, że to co robią jest normalne, a każdy nowonarodzony członek społeczeństwa dostosowywał się do takiego sposobu myślenia uważając, że nie ma w nim nic zdrożnego.

Nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że w dzisiejszych czasach jest podobnie. Już nikogo nie gorszy widok roznegliżowanej modelki na wielkim bilbordzie, którą oglądają także małe dzieci, przyjmując to za normę społeczną. Spowszedniały związki pozamałżeńskie i homoseksualne, które już nikogo nie dziwią i nie gorszą. To, co nam wydaje się normalne, w oczach Bożych wcale nie jest, ale o tym w jednym z dalszych rozdziałów. Czytaj dalej

Dawno, dawno temu bardzo bogaty człowiek podarował swoim dzieciom wielki i piękny pałac (por. Rodz. 2:8). Imponujące wnętrze wprawiło Jego pociechy w zachwyt – śnieżnobiałe ściany, bogato zdobione szczerym złotem ornamenty, wygodne meble, jedwabne zasłony, wszystko wokół czyste, lśniące i pachnące. Ojciec mówi do dzieci: „Ze wszystkiego możecie korzystać do woli, ale … pod żadnym pozorem nie wolno otwierać wam tych drzwi a nawet ich dotykać”, wskazując na jedne z wielu drzwi znajdujących się w tym obszernym pałacu. 

Czy rozpoznajesz tę historię?

Właściciel oddalił się, zostawiając dorosłe dzieci, aby nacieszyły się nowo otrzymanym bogactwem. 

„Ciekawe co tam jest …” – odezwała się Ewa.

Adam na to: „Przecież cały ten pałac jest nasz. Jest tak ogromny, że po co interesować się akurat tym, co jest za tymi drzwiami?” – machnął ręką. – „Mało ci miejsca?”

„Nie, ale…” – zaczęła Ewa.Czytaj dalej

Żydzi mesjańscy [hebr.  jehudim meszichim יהודים משיחיים (l. mn.), jehudi meszichi יהודי משיחי (l. poj.)].

Historia Żydów mesjańskich ma swoje korzenie w pierwotnym chrześcijaństwie. Pierwsi wyznawcy Jezusa, to właśnie wspólnota Żydów uznających Jeszuę (Jezusa) za Mesjasza. Stali się oni przedmiotem zaciekłych prześladowań ze strony swoich rodaków (Dzieje 13:50, 22:4-5), pomimo faktu, iż w pełni respektowali przepisy Zakonu, zgodnie ze słowami Jezusa:

„Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić. Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się stanie. Ktokolwiek by tedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych i nauczałby tak ludzi, najmniejszym będzie nazwany w Królestwie Niebios; a ktokolwiek by czynił i nauczał, ten będzie nazwany wielkim w Królestwie Niebios. Albowiem powiadam wam: Jeśli sprawiedliwość wasza nie będzie obfitsza niż sprawiedliwość uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do Królestwa Niebios” (Mat. 5:17-20, BW). 

Od Dnia Pięćdziesiątnicy, kiedy to został wylany Duch Święty na ok. 120 Żydów, bądących uczniami Jezusa (Dzieje 1:15, 2:1), następuje gwałtowny przyrost Jego wyznawców. Tylko w tym bowiem dniu, w Mesjasza uwierzyło blisko 3 tysiące osób (Dzieje 2:41). Byli to Żydzi i prozelici, którzy zgodnie z Prawem Zakonu, przybyli do Jeruzalem z okazji Święta Szawuot. Czytaj dalej

Zdarza się, iż wielu współczesnych chrześcijan preferuje czytanie wyłącznie Nowego Testamentu, ewentualnie dodatkowo jeszcze Psalmów, stroniąc jednak od sięgania po Stary Testament. Jest tak dlatego, gdyż wydaje się on być księgą nieciekawą, a w najlepszym wypadku trudną i niezrozumiałą.

Często osoby czytające Stary Testament zniechęcają się opisami wielu brutalnych wojen i rzezi, przeplatanych długimi rodowodami oraz mnóstwem ‘nudnych’ przepisów rytualnych albo szczegółów wyposażenia Świątyni. Chociaż przyznają, iż znajduje się tam też kilka ciekawych historii, jak ta o stwarzaniu, albo o Józefie sprzedanym do niewoli przez braci, no i może jeszcze ta o cudownym uratowaniu Mojżesza i wyjściu Izraelitów z niewoli egipskiej.

Trudności w zrozumieniu wielu opowieści oraz proroctw biblijnych wynikają przeważnie z powodu niewielkiej znajomości historii i kultury starożytnego Izraela. Ale po co ją znać – twierdzi wielu – było, minęło. Przytakują oni, iż owszem Stary Testament zawiera wiele proroctw o Mesjaszu, ale przecież one już się spełniły. Zresztą, ‘Bóg Starego Testamentu’ wydaje się być srogi, straszny i mściwy, zsyłając ciągle okrutne kary na bezbożnych ludzi, podczas gdy ‘Ten', z Nowego Testamentu jest pełen miłosierdzia i łaski. 

Czy i ty, drogi czytelniku, myślisz tak samo? Jeżeli tak, to tym bardziej zachęcam Cię do regularnego odwiedzania tego działu, w którym znajdziesz objaśnienia wielu niezrozumiałych kwestii Starego Testamentu. Ta tajemnicza księga zawiera bowiem bardzo wiele ważnych, podstawowych zasad oraz praw biblijnych, ponadto historycznych proroczych obrazów odnoszących się do bliskiej i dalszej przyszłości, która jeszcze przed nami. Czytaj dalej